Coaching - przyjrzyjmy się mu bliżej

Była moda na szkolenia, jest moda na coaching. Czasem grupowy, w sumie  podobny do dobrze przeprowadzonego, warsztatowego szkolenia. Zakładający odrębność od terapii, a tak niezwykle podobny do terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach. Nawet czerpiący z tych samych źródeł.

Brałam udział w coachingu indywidualnym – wydawało mi się, że jestem zadowolona. Ale jak się okazało, po prawie roku stwierdzam, że obecnie żadnych skutków nie odczuwam. Może to kwestia  tego, że podczas procesu pracowałam na pomyśle, który nie został zrealizowany ( nie dostałam się do projektu). I tutaj zastanawiam się, czy to jest moja odpowiedzialność (zgodnie z założeniem że  100% odpowiedzialności za rezultat coachingu ponosi klient), że cele kolejnych sesji dotyczyły tego, co nie istniało i opierały się na założeniu, że zacznie istnieć, pomimo tego, iż nie było to zależne tylko ode mnie? Czy może odpowiedzialność w pewnym zakresie ponosi coach, który nie zadbał o dobre sformułowanie celu i nie zbadał jego realności?

Biorę udział w coachingu grupowym. Zaufanie, otwarcie to podstawa. Ponieważ miała miejsce dopiero pierwsza sesja, na razie to, co mi towarzyszy to ciekawość i lekka doza niepewności.

Niedługo rozpocznę zajęcia w szkole coachingu, zaś tym wpisem rozpoczynam serię postów na temat coachingu. Czym jest? Czemu służy? Co to znaczy „skuteczny, efektywny coaching”? Jakie są techniki  i modele coachingowe? GROW nie da się pominąć, ale chcę omówić również EXACT.  Zajmę się przebiegiem procesu oraz narzędziami.  Chcę również zająć się różnicami pomiędzy  TSR a coachingiem – jeśli takie występują.

Coaching – magiczne pojęcie, w popularnym rozumieniu oznacza, że coach pomaga coachowanemu w odniesieniu sukcesu, poradzeniu sobie, automotywacji.

Czym jest coaching? Jest to proces  zachodzący pomiędzy coachem a coachowanym , dzięki któremu coachowany  znacząco i trwale poprawia swoją efektywność. Jest to proces wzrostu i uczenia się, wzmacniania i udoskonalania działania  poprzez refleksję nad stanem obecnym, posiadanymi zasobami, własnymi przekonaniami.

Założenia coachingu:

1.       Klient jest źródłem zasobów – on jest ekspertem od swojego życia. Zna swoją historię,  tylko może decydować o sobie i tylko on będzie ponosić konsekwencje swoich decyzji.

2.       Zadaniem coacha jest zadawanie odpowiednich pytań, które prowadzą do poszerzenia świadomości klienta.

C  Coach nie powinien udzielać rad, co łączy się z kolejną zasadą:

3.       Coach i klient są sobie równi – nie istnieje relacja podległości. Coach nie ma prawa oceniać klienta ani sugerować, że wie lepiej. Podstawą jest bezwarunkowy szacunek.

4.       Coaching dotyczy całej osoby. Człowiek, wbrew bardzo popularnemu stwierdzeniu „ Nie ważne skąd pochodzimy, ważne dokąd zmierzamy” , nie istnieje bez przeszłości. Przeszłość jest źródłem zasobów.

5.       Klient wybiera temat. Zakłada to istnienie tematu, na który cochowany chce porozmawiać z coachem.

6.       Celem coachingu jest zmiana i działanie. Można wysnuć wniosek, że jeżeli klient nie pragnie zmiany, coaching jest bezzasadny.